ചലനം പ്രപഞ്ചത്തിലെ സാര്‍വത്രിക പ്രതിഭാസമത്രെ. പ്രപഞ്ചത്തില്‍ മറ്റ് എന്തിനേക്കാളും ചലനം ഒഴിച്ചു കൂടാനാവില്ല എന്നും പറയുന്നു. സൂര്യനു ചുറ്റുമുള്ള ഭൂമിയ്ടെ ഭ്രമണവും എന്റെ ശ്വാസവും ചലനമത്രെ.
രാത്രിയുടെ അജ്ഞാതമായ ഏതോ ഒരു യാമത്തില്‍ തികച്ചും വിചിത്രമായ മനോനിലയുമായി ഞാന്‍ ചലനത്തെ, ആദിമമായ ഒരു ചലനത്തെ, കുറിച്ചു വെറുതെ വാചാലനാകുകയാണ്. ആദിമമായ ചലനം ആരംഭിക്കുന്നത് നാമറിയാതെയാണ്. അത് ഏതു നിനിഷവുമാകാം. വേണ്ടത് ഒരു ഇന്‍സ്പിരേഷന്‍ ആണ് -- ഒരു സ്പാര്‍ക്ക്. ചലനം തുടങ്ങുകയായി. മന്ദം മന്ദം പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു ലക്ഷ്യവുമില്ലാത്ത പോലെ, ഒട്ടും ഉത്സാഹമില്ലാതെ. പിന്നെ, പതുക്കെ പതുക്കെ, ഒരു താളം കണ്ടെത്തുകയായി. താളം മുറുകുന്നു. ചലനം വേഗത്തിലാകുന്നു. ക്രമേണ നാം കരുതുന്നതിനപ്പുറത്തെ തലങ്ങളിലേക്ക് ചലനം നമ്മെ നയിക്കുന്നു. അപ്പോള്‍ നാം നാമല്ലാതായി തീരുന്നു. അവിടെ നാം നില നില്‍ക്കുന്നില്ല. അസ്ഥിത്വം മറന്നു പോകുന്നു. അപ്പോള്‍, പെട്ടെന്ന്, മസ്തിഷ്ക്കത്തില്‍ ഒരു സ്ഫോടനം. എന്തായിരുന്നു അത്? ചലന വേഗത പൊടുന്നനെ കുറയുന്നു. അവസാനിക്കുമ്പോഴുള്ള ആളിക്കത്തലോ?
ഉരുകിത്തീരുന്ന മെഴുകു തിരിയെ പോലെ..................ചലനം നില്‍ക്കുകയായി...........ഒരു ശീല്‍ക്കാരം.......ശാന്തം....പിന്നെ..നിശ്ചലം!
